|
Yalnızlık...
Yalnız kalmak kader midir...
Yada bizmi yalnız kalmak isitiyoruz ?
Hayat çok mu gördü mutlu olmayı ?
Neden ben ?
Haykırmak istiyorum.
Bendemiydi suç, yoksa kaderimde mi vardı ?
Birtek gölgem beni yalnız bırakmıyordu.
Hayatta tek güvenebileceğim varlık gölgemdi...
Çok Şeymi İstedim ...
Yalnızdım kalmıştım bu seferde ....
Herkes dönmüştü sırtını
Tutanağım yok yine .
Farkettimki yalnız degilim
Yalnızlıgımla birlikteydim
O hep yalnızdı..
Benim gibi...
Çok şey istedim sanki zalim dünyadan
Yapa yalnız gidiyordum.
Uzaklara çok uzaklara..
Belkide bidaha geri dönmeyecektim.
Son birkez görmek istedim.
Arkama dönüp bakmak istedim
Göz yaşlarıma hakim olmak istedim
Olamadım...
Bırakamadım..
Sıkamadım tetige...
Gerçekler...
Küçükken ne mutluydum.
Hayat toz pembe...
Ama büyümüştüm artık
Gerçekleri öğrendim
Yalnız kaldım
Tek başıma...
Daha ne olduğunu anlamadan darbeler geldi.
Ard arda..
Gardım düştü
Savunmasızdım
Hayatı o zaman anladım.
Savunmasızken anlaşılıyormuş herşey...
Gerçekler !
Sonra yapa yalnız
Ne yapmalıydım ?
Hayattır, kaderimde varmış diyip
Pesmi edeyim ?
Çabalıyordum ama...
Hep aynı yerde buluyordum kendimi.
Yalnızlıgımla birlikte
Tutunacak yer kalmamıştı
Herşey bir anda olup bitmişti.
Yalnızlıgımda beni bırakıp gitmişti...
Geriye dönmek isterdim
Herşeye yeni baştan başlamak...
Olmuyordu hergün yeni baştan başlayıp
Diyip sonra aynı acıları yaşamak
Zor geliyordu artık.
Alışamadım !
Yapamadım...
Oturdum
Ölümü bekliyordum sadece....
|
