Hayata Dair
Korkuyordum... Elime almışım kagıt kalemi Şiir yazmak istiyorum. Ama olmuyor. Karalamalar... Hep onu düşünürken nasıl yazabilirdim ? Aklıma hiç birşey gelmiyor Sadece o.. Hayallere dalmıştım gene Düşünüyordum. Düşündükçe kahroluyordum... Düşündükçe neden yaşatıgımı merak ediyordum. Sorularımın cevabını bulmak için Kalbimin derinliklerine inmem lazımdı. Eskilere çok eskilere... Buna cesaretim yoktu. Eski sayfaları karıştırmaya Belkide korkuyordum Yapamayacaktım. Çıldırıyordum.. Sonu olmayan bir çukura düşmüştüm..  Çok Gördüler... Yürüyordum yollarda yapayalnız... Sokaklar bomboş Onlarda küsmüş bana Onlarda düşman kesilmiş Ağaçlar solmuşlardı Sevdalarından... Tek suçlu benmişim gibi Yüklediler tüm yükü sırtıma Kinle ! Nefretle ! Bir gülümseme yeterdi. Çok şey mi istemiştim ? Bir kerede olsa, yalancıktan dese. Seni seviyorum... Ama çok gördüler Bendeki ufacık bir gülümsemeyi... Ondanda mahrum ettiler Öğrendim Acı cektikçe öğrendim...  Söylemedim... Söylemek isterdim bir kerede olsa.. Bağırmak, Haykırmak isterdim. Seni seviyorum diye ! Söylemeyemedim ama... Kollarımın arasından süzülüp gittin Son kez arkama bakamadım... Onuruma yetiremedim. Söyleyemedim herşeyi İş işten geçtikten sonra Ne kadarda sormuş Keşkelerle boğuşmak...  Yarın Farklı Olmayacak.... Hergün uyup yarın farklı olcak diye Bir umutum vardı... Başımı yastığa koyup mutlu bir şekilde uyumak Ama farklı olmuyordu Sensiz cennet cehennemdi Bana.... Günler aynıydı Ama sensiz daha farklıydı. Umutsuzlugun içinde kaybolmuş bir gençtim... Terk edilmiş. Umursanmaz bir genç... Sadece ölüm ayırırdı sevenleri Ama öyle olmamıştı.. Yoksa karşılıksızmıydı sevgim ? Peki bizimkinin adı neydi ? İhanetin sendende büyüktü Sendende zalimdi... Bu sen olamazdın. Sanki bir şakaymış gibi... Rüyadamıydım ? Kabus demeliydim Kimdeydi hata ? Bu hayatı bırakıp gitmek istiyordu canım... Kolay değilmiydi. Tetiğe basıp kurtulmak ? |